گزارش سفر تیم پسران راسک

بسمه تعالی 

در تاریخ پنجم شهریور ماه 1394 سفر ما از ایستگاه راه آهن تهران به مقصد زاهدان آغاز شد. مقصد نهایی ما شهر راسک مرکز شهرستان سرباز در استان سیستان و بلوچستان بود. سفر بیست و دو سه ساعته  قطار تمام شد و پس از آن با اتوبوس به مسیر خودمان ادامه دادیم. حدودا هفت هشت ساعتی هم با اتوبوس در راه بودیم. شمال استان هوایی خشک دارد و در نقطه مقابل آن هرچه به سمت جنوب حرکت می کنید هوا مرطوب تر می شود و در نهایت هم رطوبت به سطح رطوبت دریای عمان می رسد.جمعه شب در راسک مستقر شدیم، در خوابگاه مدرسه نمونه شهر. در بازدید قبلی که جهت شناسایی انجام داده بودیم متوجه خونگرمی و بلندای طبع مردم و دانش آموزان راسک شده بودیم، این سفر هم ازین قاعده مستثنی نبود و این میهمان نوازی از لحظه ورود ما خودنمایی می کرد. شهر راسک در حدود ده هزار نفر جمعیت دارد. مدرسه هدف ما مدرسه نمونه بود که اولین دوره ی پیش دانشگاهی خود را نیز تجربه می کند. دانش آموزان این مدرسه در دو رشته علوم تحربی و ریاضی فیزیک مشغول به تحصیل می باشند و در آنجا رشته انسانی نداریم. چون دانش آموزان تجربی با علاقه رشته خودشان را انتخاب کرده بودند و اجباری برای انتخاب بر آنها تحمیل نشده بود شاهد اشتیاق و پشتکار بالای آنها برای تحصیل و  قبولی در دانشگاه بودیم. این مسئله در رشته ریاضی کمی کمتر به چشم می خورد. ما در دو پایه سوم و چهارم دبیرستان کلاس های خود را برگزار کردیم.کلاس های چهارم تجربی با میانگین 17 نفر، چهارم ریاضی با میانگین 6 نفر، سوم تجربی با میانگین 12 نفر و سوم ریاضی نیز با میانگین 8 نفر تشکیل شد. گروه متشکل از چهار دبیر بود که آقایان رضایی، غنی پور، جلالی و چگینی به ترتیب دروس زبان، ریاضی، فیزیک و شیمی را تدریس کردند. از نظر سطح آموزشی، منطقه راسک تفاوت چندانی با سایر مناطق استان ندارد و میانگین معدل 13 را در مدرسه نمونه داشتیم که نسبت به میانگین های کشوری بسیار ناامید کننده است. ولی شوق و اشتیاق دانش آموزان راسک نوید موفقیت را به ما می داد. علی رغم میانگین آموزشی ضعیف دانش آموزان، دبیران از کار در راسک بسیار ابراز رضایت کردند که این رضایت دلیلی جز پیگیری های مدیر مدرسه جناب آقای حکیم نبات زئی و پشتکار بالای دانش آموزان نداشت. در صحبت هایی که در گروه داشتیم تصمیم بر آن شد که برای هشت نفر از دانش آموزان تجربی و سه نفر از دانش آموزان ریاضی که پتانسیل بالاتری را داشتند پشتیبان اختصاصی قرار دهیم. از روز شنبه به مدت پنج روز کار آموزش را در مدرسه داشتیم. آزمون هایی را در هر روز طراحی کرده بودیم که دبیران در هر کلاس اقدام به برگزاری آن کردند، دانش آموزان برتر را در لیست دانش آموزان دارای پشتیبان قرار دادیم. مدرسه از نظر موجودی کتاب در وضعیت مناسبی قرار نداشت که با هماهنگی هایی که پس از سفر انجام دادیم قرار به تجهیز کتابخانه مدرسه در اولین فرصت شد. در این میان فرصتی دست داد تا با ائمه جمعه شهر راسک من جمله آقای حجت الاسلام کمالی پور دیدار داشته باشیم. در این دیدار ها توضیح مفصلی از کار گروه جهادی السابقون داده شد و وضعیت شهر راسک هم به طور خاص تشریح و توضیح داده شد. تاکید بر مسئله آموزش و اهمیت آن در دنیای امروز محور اصلی صحبت ها بود. ائمه جمعه نیز از این حرکت حمایت کردند و قول مساعدت در این مسیر را به ما دادند. فردای آن روز سفر بسیار جالب و هیجان انگیزی! داشتیم به سمت پیشین. رودخانه سرباز در انتهای مسیر خود به سد پیشین می رود البته این رودخانه در حال حاضر خشک است ولی به صورت طغیانی مقاطعی از سال پر آب است. تمساح های پوزه کوتاه در جهان در مناطق هند و پاکستان زندگی می کنند و تنها گونه آن در ایران در سد پیشین وجود دارد. سفر ما به پیشین برای بازدید از محلی بود که به عنوان مرکز پرورش تمساح پوزه کوتاه "گاندو" شناخته می شود. در منطقه بلوچشتان هر چه که به سمت جنوب حرکت می کنیم رطوبت هوا بیشتر می شود، غذا ها تند تر می شوند و زبان بلوچی آنها غلیظ تر می شود. این سفر اولین دوره سفر ما به راسک بود و این شروع آموزشی برای ما بسیار امیدوار کننده نیز بود. طبیعی است که در این مناطق ما توقع سطح بالای آموزش را نداریم ولی اینکه در این شرایط دانش آموزان یک منطقه با شور وشوق بالا طالب مطالب آموزشی هستند و کار ما در میانشان با استقبال مواجه شد برای ما موجبات رضایت خاطر را فراهم آورد. با توجه  به تجربیاتی که در این سفر از این شهر و وضعیت دانش آموزان آن بدست آوردیم برنامه دقیق تری را برای سفر بعدی طراحی کرده ایم. امید است که این تلاش ها و سفر های ما موجبات ایجاد عدالت آموزشی را در منطقه فراهم کند و در سالهای آینده شاهد رشد و موفقیت دانش آموزان مستعد شهر راسک باشیم.