اردوی 0- سال 93-94
شناسایی و انتخاب مناطق
سراوان، جالق، بم پشت، خاش ... چهار شهر منطقه بلوچستان ...
قرار بر این بود که با قطار (مسیر بیست و چهار ساعته!) به زاهدان رفته و از آنجا با اتوبوس و در عرض شش ساعت به سراوان برویم. و در طی چهار روز باقیمانده به سه منطقه دیگر که هرکدام فاصله یک و نیم الی سه ساعته با سراوان داشتند رفته، با دانش آموزان، مدیریّت مدرسه و اولیا صحبت کرده و دو منطقه از این چهار ناحیه را برای اجرای برنامه ها انتخاب کنیم.
مناطق مختلف، پتانسیل های خاص خودشان را دارند. تاثیر این پتانسیل ها بر کارها و فعالیّت های گروه، تعیین کننده امتیاز ناحیه برای انتخاب شدن بود؛ مانند سطح اولیّه درسی بچّه ها، وضعیت فرهنگی و میزان پذیرش و هماهنگی جمعیّت منطقه با گروه، حرف شنوی دانش آموزان، همکاری مدیریّت مدارس و ... .
شب اول با آقای اربابی، مدیر مدرسه مطهری، به آنجا رفته و فرم ها و مطالب را آماده کردیم که این آماده سازی تا ساعت یک نصف شب طول کشید.
اولین هدف ما بم پشت بود. جایی که با میهمان نوازی گرم و صمیمانه مسئولین و جای خالی دوستان دانش آموز عزیز رو به رو شدیم. برخلاف انتظار، مسئولین اطلاع چندانی از برنامه ما نداشتند و این دیدار بیشتر به منزله جلسه توجیهی بود و نهایتاً قرار بر این شد که بم پشت، از برنامه ای جداگانه پیروی کند.
مکان بعدی، مدرسه عترت سراوان؛ بعضی بچه ها یک سال تجربه همکاری با گروه را داشتند و نحوه توجیه کردنشان با نواحی دیگر اندکی تفاوت داشت.
منطقه سوم، جالق. تعداد کمی از اولیا حضور داشتند امّا متاسفانه به علت عدم توانایی خواندن و نوشتن، فرم ها به کارمان نیامد و مجبور شدیم شفاهی صحبت کنیم.
و منطقه آخر، خاش بود؛ با دانش آموزانی پر انرژی. در کنار مصاحبه با بچّه ها و دیدن نمره ها و شنیدن حرف هایشان که تجربیات جالبی بود، دستاورد عظیمی هم داشتیم:
یادگیری مصرف تمیز و حساب شده ی انبه!
و نهایتاً مسیر سه ساعته تا زاهدان و بیست و چهارساعته تا تهران و نشستن در انتظار جلسه کارگروه آموزشی برای تصمیم گیری و انتخاب.
اهداف آموزشی ساده خواهند بود ... و این سادگی، ویژگی راهی است به غایت طولانی.
اهداف آموزشی ساده خواهند بود ... و این سادگی، ویژگی راهی است به غایت طولانی.
نوشته شده توسط: ل غروی
